Solo To Tokyo

Solo to Tokyo

Last July 18, I went to Japan as internship trip for about two weeks. As it was my very first trip to foreign country and as well as a solo trip,  excitement and happiness were countless. Before you read my article, let me remind you the following. I used to be  country girl grew up in a rural area of Myanmar and back then the most developed place I knew  was Yangon city where currently  I am working. After reading my article, one might feel I am somewhat exaggerating about my experiences and feelings in Tokyo but they are, as a matter of fact, what I genuinely felt.

I arrived at the Narita airport in the early morning of July 19. Since I came out of the airport, I noticed the cleanliness and silence of Tokyo city. Though  it was the summer time in Tokyo, relatively pleasant weather for me because I could feel less air pollution in Tokyo. Then, I bought a bus ticket from Limousine bus service  to go to Unplan Kagurazaka hostel, the place where my boss has booked for me during my stay in Japan. As I started taking the bus, I noticed the punctuality of Japan. The bus showed up in the precise time  and I arrived to the destination in the time almost as they mentioned. That explained the transportation in Japan is quite convenient with  less possibility of traffic jam. Within the bus, there is a notice saying to be careful not even to leak the noise from the earphones. On the way, I started enjoying the breath taking scene of Tokyo and unique landmarks. Tokyo is one of the world’s iconic cities with the population of Tokyo metropolitan region is 36 million whereas the population of Tokyo prefecture is 14 million people. So, the city was seemed quite sophisticated and crowed with busy people. Strangely, I found no dogs on the road; where in Yangon, we can see stray dogs in almost roads.  Another thing that I noticed is people can walk in relax on the sidewalks and that catched my attention  cause in Yangon, many of the sidewalks are filled with street vendors and even private cars are parked often. So, people walk on the road and it is not relaxing at all and often dangerous.

The hosteI stayed was surprisingly very clean. The decoration is quite neat and beautiful and  rooms and bathrooms are seemed incredibly well designed to comfort. Hostel staffs were friendly too and went out of the best way to find out answers to any questions they were unsure of. Plus they speak impeccable English. There is a café at the ground floor and on the upper floors are dormitory areas for visitors, most of the long-stay tenants were the foreigners from different countries like me. Each dormitory room consists of very clean and smell good bedsteads which is sufficient for maximum 14 persons. To my surprise,  I didn’t hear a single noise made by roommates during my two weeks stay there. The hostel served light breakfast, provided shower gels, shampoo, conditioner and even the hair dryers in every shower room. Shower rooms were also very clean and dining area was also quite wide and convenient as the fridge, microwave and other necessary kitchenware were provided. There was also a lovely roof top patio where you can chill with your own foods and beverage. There were many interesting social events in every week to exchane cultural knowledge and networking with tourists. I really enjoyed staying there during my visit. That Unplan Kagurazaka hostel is the nicest hostel I had ever stayed. And Kagurazaka is a beautiful, and quiet neighborhood but walkabe to Tokyo Dome are and many train station access to get around the rest of Tokyo. I would recommend this hostel to anyone traveling to Tokyo.

Starting from the next day, I worked in Tokyo office and met very friendly colleagues. As for this trip to Japan, my task was to make site inspections of Tokyo’s new developments in various places alone and perform valuation assignments. It was a great challenge for me to do inspections in such a place where I know nothing about routes and transportation. However, I got a subway map and JR rail way Map (Ground Train) and my very respectful senior offered a clear explaination of how the routes work. The maps were easy to understand and I could  accomplish the inspections within a few days. That was very good experience of my internship and I was able to observe the main commercial areas of Tokyo. I could visited  about 20% of Tokyo within these two weeks.

Throughout my inspections, I had observed many high end buildings and developments of Tokyo including mix-used buildings, condominiums and offices. It was quite interesting that the buildings looked new as if they are recently built. But in fact, these have been existed for certain age yet  looked amazingly new. Then,  I realized the importance of building maintenance and renovation. Another interesting experience I gained from my inspection experiences was  doing building inspection in Japan was quite independent and time saving. Firstly, there is  public transportation available with good road accessibility to reached the destined location. Secondly, Japan is very transparent in gathering information and there are many reliable sources to make research. I think these are the advantages of real estate industry in Japan. If Yangon could be transparent in gathering information like this in the future, I strongly believe the real estate market will be more active with many foreign investments and cooperation.

Besides, I  had spent many hours on trains.  The trains in Japan were so clean, precise in time and no dust can be found inside. The navigated signs in every station helped me not to look like  a nervous foreigner who lost her way.  The train are stuck  with people usually during working hours but I didn’t feel any annoyance as there were very good air conditioning and no man made noises.

During my visit in Japan, one of the many things that surprised me is the undergrounded power cables.  According to Japan’s Construction and Transport Ministry, 7.3 percent of cables in Tokyo’s 23 wards were laid underground as of March 2005. Most of the cables are buried safely underground so it is a lot safer than messy cables on the roads that we used to see and of cause, it does not blot out a nice skyline view. Maintenance, servicing, reinstallation all could cost a lot and also to dig up roads and bury cables, but I think the significant purpose of making the power is less susceptible to outages during high wind thunderstorms or heavy rain. Here in Myanmar, we uses aerial cable system and if  underground cables were used  instead, in my opinion, we will be able to reduce a lot of electricity shortage whenever there is heavy rain.

Another thing is safety: Japan is well-known among travelers as the safest country in the world. I think it is because of the culture and responsible society. I heard that in Japan Education System, kids must learn manners and attitudes first when they start attending schools. If someone does a bad thing, it is shown as a shame on their family name and ancestors. So, Japan is largely safe and many Japanese people tend to feel guilty in case of any mistake. Moreover, if you lose something in Japan, you are likely to get it back. The Lost and Found offices are there in every train station and Police points are in every corner of the city. As for me, I had several dinner parties with my colleagues and friends, I went back to hostel pretty late. However, the street lights were everywhere and I didn’t feel any insecurity and panic.

Another thing I would like to describe here is foods and convenience stores. . Foods from all over the world can be found here. It is obviously expensive comparing to our foods. Nevertheless, the taste and quality are excellent. Japanese foods were delicious, fresh, healthy, clean and not so oily. No wonder why Japan has the highest life expectancy on the world’s records. They eat very healthily and like cleanliness. As for me, I used to have allergy when I eat raw fish, I tried other delicious foods rather than sushi. Convenience stores and vending machines are there in every corner of the street, so one doesn’t have to worry if thirsty or staving. But, throwing trash in Japan was quite tricky, as trash bans are organized in many separated bins. It is one of the practice  what makes  Japan as an incredibly clean and eco-friendly country that is super keen on recycling.

Besides, I would like to mention the manners and attitudes of Japanese people here. I was really inspired by the queuing system of Japanese people. In Japan, people do not mind how long they have to stay in line for using escalators, restaurants, stores and every public places. When the train stops at the station, those who in line give priority to those who are leaving the train.  It reflected my experience of taking public transport in Yangon. Whenever a train shows up, instead of waiting patiently, people would push and fight against each other just to get in and get off from the train. Moreover, in Japan people never cross the red light, even if one happens to  crossing  the road during  the red light, cars wait and shows the sign to let you go. What a good understanding!

Japanese people, most importantly, they are very dutiful. They can isolate their work and personal life very well. For instance, when you go to a convenience store, the staff would greet as  “welcome” or “hello” whenever a customer shows up at the door and “thank you” when customer is leaving. Regardless of the times they have to greet and how tiring it can be, you will only see the same hospitality and smile on their face. In my understanding, this polite behavior  describes how much Japanese respect on the job that they are doing rather than they would like to show respect to the other people. Respecting on what you do is  the most important thing one can keep in mind at work?

Talking about the convenience, the country is already well- developed and apparently, everything is planned to be convenience. Toilets what they called “washlets” have sensors like to keep the warm temperature and specific cleaning functions. All you have to do is not to mess up while choosing to press the buttons. On the contrary, when everything is well designed for convenience , Japanese people are seemed they are not interested to live out of  the comfort zone. As a result of isolated country, the average Japanese can still have a good life without speaking English. Therefore, they might think studying English is wasting their time and resulted Japanese people struggle to communicate in English. For me, I really had a hard time when I have to say something at the international airport because the staff wanted to communicate me in Japanese even though I tried to speak in English.

We all know that Myanmar is now in the rising time and it is really important to move forward without any failure. During my stay, I had learnt that Japanese people are so humble and respect to each other. Everyone takes their own responsibility and acquit it. They always follow the rules cooperatively and doing great at teamwork. Myanmar people might be better if we compare with the individual skills, however, we still need to maintain good team work skills.  In order to achieve the targeted goals, it is not enough just trying to improve our individualism, we need to be united, punctual, have discipline, and respect each other. If Myanmar people could emulate them and behave like them, I believe Myanmar can be improved more systematically and advanced in human resources. The other thing I had learnt is that Japanese people are very satisfied with their lives as I mentioned above. They never think out of their comfort zone. My point is they have less eagerness for the future. This is Japan’s matureness and I don’t think it is a good fact. As Myanmar has promised future growth, everyone interests what the country’s future would be and always have hope and eagerness to get the future like we want. If we could use this passion effectively and try out the best we can, I am sure Myanmar’s future is in our hand.

Talking about myself, even though I worked hard in weekdays, I didn’t fail to visit Tokyo’s main attraction areas. Sometimes, my colleagues took me out after work for dinner and sometimes, for sightseeing. I also had time to spend my time wandering and observing new things alone. I could visit to Tokyo Station, Shibuya, Shinjuku, Asakusa, Akihabara, Ginza, Tokyo Dome city and Takadanobaba where many Myanmar people and Myanmar restaurants are located.  My company supported me to enjoy amazing Skytree and wonderful Tokyo Disneyland. And also daytime trip to Nagoya by taking bullet train and I was able to visit Nagoya Castle and Toyota Museum.  I went to the Skytree with my senior female colleagues and had unforgettable dinner on the high floor of the tower.

The epic view from the Skytree gave me the feeling I had never had in my life.  And Tokyo Disneyland is so beautiful, I didn’t feel any tiredness under the hot sun because it was super fun.

Tokyo didn’t fail to amuse me in every second and I really had a great time.

As conclusion, that journey changed a lot of my perspectives. I travelled solo but I never felt alone. My boss and colleagues took care of me  and Tokyo taught me a lot of things I’d never known in my life.  I carried a lot of precious memories, happiness and experiences on the way back home. I was motivated, inspired and surrounded by good vibes. I don’t know if this feeling will last forever. I don’t know how long I’ll be able to slow down. But I am ready for the new challenges of the future.

Tingar

Friday, 5:02 PM

8 Aug 2017

Yangon, Myanmar

တိုက်ိဳသို ့တစ္ကိုယ္ေတာ္ ခရီးစဥ္

 

ျပီးခဲ ့တဲ ့ဂ်ဴလိုင္ ၁၈ရက္ေန ့က ကြ်န္မသည္ တိုက်ိဳသို ့ႏွစ္ပါတ္ခန္ ့ Internship ခရီးစဥ္ျဖင့္ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ ့ပါသည္။ ထိုခရီးစဥ္က ကြ်န္မရဲဲ႕ ပထမဆံုး ျပည္ပ ခရီးစဥ္ ျဖစ္တာက တစ္ေၾကာင္း၊ တေယာက္တည္းသြားရတဲ ့ခရီးစဥ္လည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္လွုပ္ရွားမွဳ နဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ကေတာ့ မေဖာ္ျပနိုင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ ဒီေဆာင္းပါးေလးကိုမဖတ္ခင္ စာဖတ္သူကို တစ္ခုေတာ့သတိေပးလိုပါတယ္။ ကြ်န္မ၏ဇာတိသည္ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့အညာေဒသပိုင္းကျဖစ္ျပီး အတိုးတက္ဆံုးေနရာဆိုလို့ကြ်န္မ ျမင္ဖူးသိဖူးတာကေတာ့ ကြ်န္မအခု အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ေတာ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္မေရးထားတဲ ့ေဆာင္းပါးအရ စာဖတ္သူအေနနဲ႕ ေဖာ္ျပထားတဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ အနည္းငယ္ ခ်ဲ ့ကားေရးသားထားတယ္လို ႕ ထင္ေကာင္းထင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဒါေတြဟာ တိုက်ိဳ ခရီးစဥ္အတြင္း ကြ်န္မ အမွန္တကယ္ ရရွိခဲ႕တဲ ့ အေတြ ႕အၾကံဳေတြ နဲ ့ခံစားခ်က္ေတြျဖစ္ေၾကာင္း ရိုးသားစြာ ၀န္ခံလိုပါတယ္ရွင္။

ကြ်န္မသည္ Narita ေလဆိပ္ကို ဂ်ဴလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန ့မနက္ေစာေစာမွာ ေရာက္ရွိခဲ႕ပါတယ္။ ေလဆိပ္ကေန စထြက္ထြက္ျခင္းပဲ တိုက်ိဳျမိဳ ့ေတာ္ရဲ ့ သန္ ့ရွင္းမွဳနဲ ့တိတ္ဆိတ္မွဳကို ကြ်န္မ စတင္ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တိုက်ိဳမွာ ေႏြရာသီ ျဖစ္ေနေပမယ့္လည္း ေလထုညစ္ညမ္းမွဳ သိပ္မရွိလို ့ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ သာယာတဲ ့ရာသီဥတုလို ့ေျပာလို႕ရပါတယ္။ ထို့ေနာက္ ကြ်န္မ Limousine ဘတ္စကား ၀န္ေဆာင္မွဳကေန လက္မွတ္၀ယ္ျပီး ကြ်န္မ သူေဌးက ကြ်န္မလာရင္တည္းဖို ့ ၾကိဳတင္ ဘိုကင္လုပ္ထားတဲ ့UNPLAN KAGURAZAKA ဆိုတဲ ့အေဆာင္ ကို သြားခဲ ့ပါတယ္။ ဘတ္စ္ကားစစီးလာတဲ ့က သတိထားမိတာကေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ ့အခ်ိန္တိက်မွဳ ပါပဲ။ ဘတ္စကာက မွတ္တိုင္မွာျပထားတဲ ့အခ်ိန္အတိုင္းကြက္တိ ေရာက္လာျပီး ကြ်န္မဆင္းမယ့္ေနရာကိုလည္း သူတုိ ေဖာ္ျပထားတဲ ့အခ်ိန္နီးပါးေရာက္ပါတယ္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံက ေျဖာင့္ျဖဴး သန္႕ရွင္းေနတဲ့လမ္းေတြနဲ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အလြန္ေကာင္းမြန္ျပီး လမ္းပိတ္ဆို့မွဳျဖစ္နိုင္ေျခ အရမ္းနည္းပါတယ္။ ကြ်န္မစီးလာတဲ ့ဘတ္စကားကေတာ့ ကား ဒရိုက္ဘာ တေယာက္ပဲ ပါျပီး သီခ်င္းနားေထာင္ေနရင္ေတာင္ နားၾကပ္ထဲအသံ အျပင္ကို ထြက္မလာေအာင္ သတိထားရပါတယ္။ အေဆာင္ကိုသြားေနတဲ ့လမ္းတေလ်ာက္လံုးမွာ တိုက်ိဳရဲ့ ထင္ကရေနရာေတြနဲ့ ရင္သတ္ရွဳေမာဖြယ္ျမိဳ႕ျပရဲ ့အလွကိုု ခံစားခဲ႕ရပါတယ္။ တိုကိ်ဳဟာ ကမၻာ့အထင္ကရျမိဳ ့ၾကီးထဲက တစ္ခုျဖစ္ျပီး တိုက်ိဳ နယ္နိမိတ္ တစ္ခုလံုး အေနနဲ  ့ လူဦးေရ ၃၆ သန္းရွိျပီး တိုက်ိဳျပည္နယ္  အေနနဲ႕ကေတာ့ လူဦးေရ ၁၄သန္းခန့္ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း တိုက်ိဳဟာ အရမ္းကို ေခတ္မီတိုးတက္ျပီး အလုပ္ရွဳပ္ေနတဲ့လူေတြနဲ ့ျပည့္က်ပ္ေနပါတယ္။ ထူးဆန္းတာတစ္ခုကေတာ့ ကြ်န္မတို႕ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ ေတြ႕ရေလ့ရွိတဲ့ လမ္းေဘး ေခြးတစ္ေကာင္မွမေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုသတိထားမိတာကေတာ့ လူေတြကဟာ လူသြားလမ္း ပလက္ေဖါင္းေပၚမွာပဲေအးေဆးစြာလမ္းေလ်ာက္ၾကပါတယ္။ အဲ ့ဒါဟာ ကြ်န္မကို အံ့အားသင့္ေစတယ္ ဘယ္လို့လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို့ဆီက လူသြားလမ္းေတြမွာ ပ်ံက်ေစ်းသည္ေတြ ကိုယ္ပိုင္ကားေတြက အျပည့္ေနရာယူထားေတာ့ အႏၱရာယ္မ်ားေပမယ့္လည္း လူေတြက လမ္းမေပၚတက္ေလွ်ာက္ၾကရတယ္ေလ။

ဒီလိုနဲ ့ပဲ တစ္နာရီခြဲေလာက္ၾကာေတာ့ ကြ်န္မတည္းမယ့္ အေဆာင္ကိုေရာက္လာခဲ ့တယ္။ အဲ ့အေဆာင္ဟာ ကြ်န္မေမွ်ာ္လင့္မထားရေလာက္ေအာင္ကို သန္ ့ရွင္းသပ္ရပ္ေနခဲ႕တယ္။ အေဆာက္အဦးရဲ ့တည္ေဆာက္ထားပံုက အရမ္းသပ္ရပ္လွပျပီး ေရခ်ိဳးခန္းေတြက သက္ေတာင့္သက္သာရွိ ေအာင္ ေသခ်ာ ဒီဇိုင္းဆြဲျပီး ေဆာက္ထားတာကိုေတြ႕ရတယ္။ အေဆာင္၀န္ထမ္းေတြက အရမ္းထူးခြ်န္ျပီး ေဖာ္ေရြၾကတယ္။ သူတို့မသိရင္ေတာင္မွ အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားျပီး Customerေတြေမးလာသမွ်ကို စိတ္ရွည္ရွည္ရွင္းျပၾကတာေတြ ့ရတယ္။ ျပီးေတာ့ သူတို႕က အဂၤလိပ္စကားကို ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ေျပာနိုင္တယ္။ အေဆာင္ရဲ ့ေျမညီထပ္ကေတာ့ ကေဖးျဖစ္ျပီး  အေပၚအထပ္ေတြကေတာ့ အလည္လာသူေတြ အထူးသျဖင့္ နိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ အေဆာင္ေနရာေတြျဖစ္တယ္။ အေဆာင္အခန္းေတြက အရမ္းသန္ ့ရွင္းျပီး အိပ္ရာခင္းေတြက အနံ႕ အသက္ အရမ္းေကာင္းတယ္ တစ္ခန္းကို လူ၁၄ေယာက္ စာ ဆန့္တယ္ျပီး တစ္ခန္းကို  ႏွစ္ထပ္အိပ္ကုတင္ ၇လံုး ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မေနခဲ ့တဲ ့ႏွစ္ပါတ္လံုးေတာ့ အခန္းေဖာ္ေတြရဲ ့ဆူညံသံဆိုတာလံုး၀မၾကားခဲ ့ရဘူး။ သူတို ့ကေတာ့အေဆာင္လို ့ေျပာေပမယ့္လည္း မနက္စာ ေကြ်းတဲ ့အျပင္ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ Conditioner ကအစ ဆံပင္ ေျခာက္စက္ (Hair Dryer) အဆံုး ေရခ်ိဳးခန္းတိုင္းမွာ ထည့္ေပးထားတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းေတြက အရမ္းကို သန္႕ရွင္းေနျပီးေတာ့ အေဆာင္ရဲ႕အမ်ားသံုးထမင္းစားခန္းေတြက အလြန္ေက်နပ္စရာေကာင္းလွေအာင္ကို ျပင္ဆင္ထားတာေတြ႕ရတယ္။ ေရခဲေသတၱာ၊ မိုက္ခရိုေ၀ ့နဲ႕ တျခားလိုအပ္တဲ ့မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္းေတြထားေပးထားတယ္။ ျပီးေတာ့ အေပၚဆံုးထပ္မွာ ကိုယ့္ဘာကိုယ္စားစရာေသာက္စရာေတြသယ္သြားျပီး အပန္းေျဖနိုင္တဲ ့ ေပါတီကိုေလးလည္းပါေသးတယ္။ တျခား ခရီးသြားေဖာ္ေတြနဲ ့အတူတူ ဆင္ႏႊဲနိုင္မည့္ Events ေတြ ေပ်ာ္စရာေတြကလည္း အပါတ္တိုင္းလိုလို ရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ အခ်ိန္ရမယ္ဆိုရင္ ဧည့္ခန္းမွာ တီဗြီပဲၾကည့္မလား စာအုပ္ပဲဖတ္မလား ဂိမ္းပဲကစားမလား အကုန္လုပ္လို့ရတယ္။ အဲဒီအေဆာင္မွာတည္းရတာ တကယ့္ကို စိတ္ခ်မ္းသာခဲ႕ရတယ္။ ကြ်န္မေနဖူးတဲ ့အေဆာင္ေတြထဲမွာ ေတာ့ UNPLAN KAGURAZAKA ဆိုတဲ ့အေဆာင္က အေကာင္းဆံုးပဲ။ KAGURAZAKA ရပ္ကြက္ကလည္းအလြန္ လွပျပီး တိတ္ဆိတ္တယ္။ ျမိဳ ့လည္ေခါင္ျဖစ္တဲ ့TOKYO DOME ကိုလည္း လမ္းေလွ်ာက္သြားလို ့ရျပီး တိုက်ိဳရဲ ့က်န္တဲ ့ေနရာေတြကိုလည္း ေရာက္နိုင္မည့္ ရထားလမ္းေၾကာင္းေတြ ရွိတယ္။ တိုက်ိဳကို ခရီးသြားဖို ့စဥ္းစားထားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ ့အေဆာင္မွာ တည္းဖို ့ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႕ကစျပီးေတာ့ ကြ်န္မ ရံုးစတက္ျပီးေတာ ့အရမ္းေဖာ္ေရြတဲ ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ ့ေတြ႕ခြင့္ရခဲ ့ပါတယ္။ ဒီတေခါက္ခရီးစဥ္မွာ ကြ်န္မလုပ္ရမယ့္ အဓိကတာ၀န္ကေတာ့ တိုက်ိဳရဲ႕ စီးပြားေရး အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ေနရာအသီးသီးမွာရွိတဲ့ ဖြံျဖိဳး တိုးတက္ေနတဲ့အေဆာက္အအဦးအသစ္ေတြကို ေလ႕လာေရးဆင္းျပီး တန္ဖိုးျဖတ္တဲ့Assignment ေတြ ေရးေပးရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ေနရာေဒသအသစ္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ေတြနဲ့ ဘာမွမရင္းႏွီးတဲ့ေနရာတစ္ခုမွာ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးလုပ္ဖို့ဆိုတာ ကြ်န္မအတြက္ေတာ့ၾကီးမားတဲ ့စိန္ေခၚမွဳၾကီးတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း တိုက်ိဳရဲ့ ေျမေအာက္ရထားေျမပံုနဲ ့JR လို ့ေခၚတဲ ့မီးရထားေျမပံုေတြကို ျပရင္း ကြ်န္မေလးစားရတဲ ့ကြ်န္မရဲ ့စီနီယာက အဲ ့လမ္းေၾကာင္းေတြဘယ္လို အလုပ္လုပ္တယ္ ခ်ိတ္ဆက္ထားတယ္ဆိုတာကို ေသခ်ာရွင္းျပခဲ ့ပါတယ္။ အဲဒီေျမပံုေတြက ကြ်န္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္ အသံုး၀င္တယ္ေျပာရမယ္။ ကြ်န္မတစ္ရက္ထဲမွာပဲ တိုက်ိဳရဲ႕ ရထားလမ္းေၾကာင္းေတြကို ေတာ္ေတာ္နားလည္သြားတယ္။ ေနာက္ေန ့ကစျပီး ေတာ့ ကြ်န္မရဲ ့စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးလုပ္ငန္းေတြကို ရက္အနည္းငယ္အတြင္းအျပီး သတ္နိုင္ရန္ ကိုယ္ပါကိုယ္ အစီအစဥ္စြဲျပီး သြားေရာက္ေလ့လာခဲ ့ပါတယ္။ ဒါဟာ ဒီ internship ရဲ ့ အရမ္းေကာင္းတဲ ့အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခုျဖစ္ျပီး ႏွစ္ပါတ္အတြင္းမွာ တိုက်ိဳရဲ ့၂၀ရာခိုင္နဳန္းေလာက္ကို ကြ်န္မေရာက္ခဲ ့ပါတယ္။

စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးလုပ္ေနစဥ္ တေလ်ာက္လံုး ကြ်န္မ တိုက်ိဳရဲ ့တန္ဖိုးျမင့္ အေဆာက္အဦးေတြ ေရွာ့ပင္းေမာေတြ mixed used အေဆာက္အဦးေတြ ကြန္ဒိုေတြနဲ ့ရံုးအေဆာက္အဦးေတြကို ေလ ့လာခြင့္ရခဲ ့ပါတယ္။ အေဆာက္အဦးေတြဟာ မေန ့တေန ့ကမွ ေပၚလာတဲ ့အတိုင္း အရမ္းကို သစ္လြင္ ခမ္းနားေနတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အဲဒီအေဆာက္အဦးေတြမွာ သူ ့သက္တမ္းနဲ႕ သူ ရွိျပီး ေဆာက္ထားသည္႕ကာလမွာ အလြန္ၾကာေနျပီျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေဆာက္အအံုေတြကို ထိန္းသိန္းမွဳ နဲ ့ျပဳျပင္မြမ္းမံမွဳရဲ ႕ အေရးပါပံုကို ကြ်န္မသေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေနာက္တခ်က္ ကြ်န္မ သတိထားမိတာကေတာ့ ဂ်ပန္မွာ အေဆာက္အဦးေတြကို အကဲျဖတ္စစ္ေဆးေရးလုပ္ရတာ အေတာ္ေလးကို အခ်ိန္ကုန္သက္သာျပီး စိတ္ေပ့ါပါးလြတ္လပ္ပါတယ္။ ပထမတစ္ခုေျပာခ်င္တာကေတာ့ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရးစနစ္ပါ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး တအားေကာင္းေတာ့ကြ်န္မသြားခ်င္တဲ ့ေနရာေတြကို အခ်ိန္မွီ တိတိက်က်ေရာက္ပါတယ္။ ဒုတိယအခ်က္ကေတာ့ ဂ်ပန္ဟာ အိမ္ျခံေျမ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြနဲ႕ပါတ္သတ္ျပီး အလြန္ကို ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳရွိပါတယ္။ ကိုယ္လိုအပ္တဲ့သတင္းအခ်က္အလက္ကို စုေဆာင္းမွတ္သားနုိင္ဖို ့ ယံုၾကည္စိတ္ခ်ရတဲ ့ Media Resources ေတြအမ်ားၾကီးရွိတာကိုေတြ႕ရတယ္။ တကယ္လို ့အနာဂါတ္မွာ ရန္ကုန္ အိမ္ျခံေျမ လုပ္ငန္းဟာ ဒီထက္ပြင့္လင္းျမင္သာမွဳရွိမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာ့အိမ္ျခံေျမေစ်းကြက္ ဟာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမွဳပ္ႏွံမွဳေတြ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္မွဳေတြနဲ ့ဒီထက္ပိုျပီး အသက္၀င္လာမယ္လို ့ကြ်န္မယံုၾကည္တယ္။

ဂ်ပန္မွာ ေနခဲ့သမွွ် ေနရက္ေတြ မ်ားသေလာက္ ကြ်န္မရဲ ့အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ရထားေပၚမွာ ကုန္ဆံုးပါတယ္။ ဂ်ပန္ကရထားေတြက အရမ္းသန္႕ရွင္းျပီး အခ်ိန္အင္မတန္မွ တိက်ပါတယ္။ ရထားထဲမွာ အံ႕ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ကို ဖုန္တစက္မွ ရွိမေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ရထားတခါရပ္တိုင္း ဆင္းရမယ့္ဘူတာ ေတြကို ေဖာ္ျပေပးေနေတာ့ စိတ္ေအးလက္ေအးပဲ ရထားစီးခဲ့ရတယ္။ ဒါေပါ့ ကြ်န္မကလည္း လမ္းေပ်ာက္ေန တဲ့ႏိုင္ငံျခားသားတေယာက္ ပံုစံေပါက္မေနခ်င္ဘူးေလ။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေအးေဆးထိုင္ျပီး ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြလိုနားၾကပ္တပ္ျပီး သီခ်င္း နားေထာင္ေနလိုက္တယ္။ ဂ်ပန္က မီးရထား လမ္းစနစ္ေတြက အေတာ္ေလးကို အဆင္ေျပတာ ေတြ႕ရတယ္။ ရထားထဲမွာလည္း အဲကြန္းေလ ေကာင္းေကာင္းရတယ္ ျပီးေတာ့ ခရီးသည္ေတြက စကားက်ယ္က်ယ္မေျပာၾကဘူး တဖက္သားအေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ က်ယ္ေလွာင္စြာ ဖုန္း ဆက္တာေတြပါေတြလည္း မလုပ္တာေတြ ႕ရတယ္။

ကြ်န္မဂ်ပန္ခရီးစဥ္အတြင္း ကြ်န္မကို အံ့အားသင့္ေစတာကေတာ့ ေျမေအာက္ လွ်ပ္စစ္ေၾကးနန္းၾကိဳးေတြပဲ။ ဂ်ပန္နိုင္ငံရဲ ့ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ သယ္ယူပို ့ေဆာင္ေရး၀န္ၾကီးဌာန အရ တိုက်ိဳရဲ ့ ၂၃ ျမိဳ ့နယ္ေလာက္က လွ်ပ္စစ္မီးကို ေျမေအာက္က သြယ္ယူစနစ္နဲ႕ အသံုးျပဳတာေတြ ႕ရတယ္။ ေၾကးနန္းၾကိဳး အမ်ားစုကို ၂၀၀၅ခုႏွစ္ မတ္လပိုင္းကစျပီး ေျမေအာက္မွာ ျမွဳပ္ႏွံခဲ့တာျဖစ္တယ္။ ေျမေအာက္မွာ စနစ္တက်ျမွဳပ္ႏွံထားတဲ့ ေၾကးနန္းၾကိဳးေတြဟာ ကြ်န္မတို ့ျမင္ေနက်ျဖစ္တဲ ့လမ္းေပၚက ဓာတ္တိုင္ေတြ ဓာတ္ၾကိဳးေတြထက္ အမ်ားၾကီး အႏၱရာယ္ကင္းပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျမိဳ ့ျပရဲ ႕  အလွကိုလည္း မဖ်က္ေတာ့ဘူးေပါ့။ ထိန္းသိမ္းစရိတ္ေတြ တပ္ဆင္ခေတြ ၀န္ေဆာင္မွဳ ၊ လမ္းေတြကို တူး ျပီး ဓာတ္ၾကိဳးေတြကိုျမွဳပ္ရတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကုန္က်နိုင္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႕ရဲ ့သိသာထင္ရွားတဲ ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ေလမုန္တိုင္းတိုက္တာမ်ိဳး မိုးၾကီးေလၾကီး က်တာမိ်ဳးဆိုရင္ ေတာ္ရံုေတာ္ရံု လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားပ်က္ေတာက္တာမ်ိဳး မျဖစ္နိုင္ေအာင္လို ့ေပါ့ေနာ္။ ကြ်န္မထင္တယ္ ကြ်န္မတို ့ဆီမွာသာ ဒီစနစ္ကို အသံုးျပဳမယ္ဆိုရင္ ဘာမဟုတ္တဲ ့မိုးေလးရြာတိုင္းမီး ခဏခဏ ပ်က္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို ့။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေဘးကင္းမွဳပါ။ ဂ်ပန္နိုင္ငံဟာ ကမၻာမွာ ေဘးအႏၱာရာယ္ အကင္းဆံုးနိုင္ငံအျဖစ္ ကမၻာလွည့္ ခရီးသြား ေတြၾကားမွာ ေက်ာ္ၾကားပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အဲ့ဒါဟာ သူတို႕ရဲ ့ယဥ္ေက်းမွဳနဲ ့တာ၀န္ယူတတ္တဲ ့လူ ႕အဖြဲ ့အစည္းေၾကာင့္လို ့ထင္ပါတယ္။ ဂ်ပန္ရဲ ့ပညာေရးစနစ္မွာ ကေလးငယ္ေလးေတြ ေက်ာင္းစတက္ျပီဆိုရင္ စည္းကမ္း အမူအက်င့္ နဲ ့သေဘာထား ေတြကို အရင္ဆံုး သင္ၾကားေပးတယ္လို ့ၾကားဖူးတယ္။ တကယ္လို ့တစ္စံုတစ္ေယာက္ကသာ မေကာင္းတဲ ့အရာတစ္ခုခုလုပ္မယ္ဆိုရင္ သူတို ႕ မိသားစုအသိုင္းအ၀ုိင္းနဲ ့ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္အတြက္ ပါအရွက္ ရစရာျဖစ္တယ္လို ့သူတို ့ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အဲ ့ဒါေၾကာင့္လည္း ဂ်ပန္ဟာ အလြန္စိတ္ခ်ရတဲ ့နိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ျပီး လူေတြက ဘယ္လို အမွားမ်ိဳးမလို က်ဴးလြန္ဖို ့၀န္ေလးၾကတယ္။ ဒါအျပင္ ဂ်ပန္မွာ ပစၥည္းတစ္ခုခု ေပ်ာက္ျပီးဆိုရင္ ျပန္ရဖို ့အခြင့္အေရးမ်ားပါတယ္။ Lost & Found ရံုးေတြဟာ ဘူတာတိုင္းမွာလိုလိုရွိျပီး ရဲစခန္းေတြကလည္း ျမိဳ႕ရဲ႕ေထာင့္တိုင္းမွာရွိေနပါတယ္။ ကြ်န္မအတြက္ကေတာ့ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ညတိုင္းလိုလို ညစာစားပြဲေတြသြားျပီး အေဆာင္ျပန္ခ်ိန္ ခဏခဏ ညည္႕နက္ေပမယ္႕လည္း လမ္းမီးေတြက ေနရာတိုင္းမွာလင္းထိန္ေနတဲ ့အတြက္ စိတ္မလံုျခံုမွဳေတြ ေၾကာက္စိတ္ေတြပါေတြေတာင္မရွိခဲ ့ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အစားအေသာက္နဲ႕ Convenience စတိုးေတြပါ။ တကမၻာလံုးက အစားအစာမွန္သမွ် ဂ်ပန္မွာ ရနိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္မတို႕အစားအစာေတြနဲ႕ ယွဥ္ရင္ေတာ့ ေစ်းမ်ားတာေပ့ါ။ သို႕ေပမယ့္လည္း အရသာနဲ႕ကြာလတီကေတာ့ လံုး၀ေကာင္းမြန္ပါတယ္။ ဂ်ပန္အစားအစာေတြဟာ အရမ္း လတ္ဆတ္၊ က်န္းမာေရးနဲ ့လည္း ညီညြတ္ျပီး အရမ္းအရသာရွိပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဆီသိပ္မပါပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဂ်ပန္လူမ်ိဳး ေတြဟာ ကမၻာ့မွတ္တမ္းမွာ အသက္အရွည္ဆံုး လူေတြျဖစ္ေနတာ မထူးဆန္းမိေတာ့ပါဘူး။ သူတို႕က တကယ့္ကို က်န္းမာေရးနဲ ့ညီညြတ္စြာစားျပီး အသန္႕အျပန္ ႕အလြန္ၾကိဳက္ပါတယ္။ ကြ်န္မကေတာ့ အသားငါးေတြကို အစိမ္းစားရင္ Allegic ျဖစ္တတ္လို ့ ဆူရွီကလြဲလို ႕တျခား အရသာရွိတဲ့ ဂ်ပန္အစားအစာေတြကို စားခဲ႕ရပါတယ္။ Convenience စတိုးေတြနဲ ့အလိုအေလ်ာက္ ေစ်းေရာင္းစက္ေတြ ကေနရာတိုင္းမွာရွိတဲ့အတြက္ ေရငတ္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဗိုက္ဆာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပူစရာမရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ္လည္း အမိွုက္ပစ္ခါနီးရင္ေတာ့ ကိုယ္ပစ္မယ့္အမိွဳက္ဟာ ဘာ အမ်ိဳးအစားလည္းဆိုတာ အရင္ဆံုးစဥ္းစားဖို ့လိုပါတယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ကထြက္တဲ့အမွိုက္လား ပလက္စတစ္လား သတင္းစာလိုမ်ိဳးrecycle လုပ္လို႕ရတဲ ့အမိွဳက္လားစသျဖင့္ေပါ့။ ဘာျဖစ္လို့လည္းဆိုေတာ့ အမိွုက္ပစ္ရမယ့္ေနရာမွာသူ ့အမ်ိဳးအစားနဲ ့သူ ခြဲျခားထားတဲ ့အမွိုက္ပံုးေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႕ရမွာျဖစ္ျပီး အမွိဳက္ကို ခြဲျခားျပီး ပစ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေတြ႕အၾကံဳေတြအရ ဂ်ပန္ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးသန္ ႕ရွင္းျပီး Recycling အတြက္ အလြန္စိတ္အားထန္သန္တဲ ့ Eco-Friendly နိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္တယ္ လို႕ ယူဆမိပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြတဲ့စည္းကမ္း ထိန္းသိန္းမွဳ နဲ႕ သေဘာထားကိုလည္းေဖာ္ျပခ်င္ပါေသးတယ္။ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ့တန္းစီတဲ့အက်င့္ကို ကြ်န္မေတာ္ေတာ္ေလး ေလးစားမိပါတယ္။ သူတို႕ဘယ္ေလာက္ပဲအလုပ္ရွဳပ္ေနပါေစ သူတို႕ဘယ္ေနရာမွာမဆိုတန္းစီဖို႕ ၀န္မေလးၾကဘူး။ ဘူတာမွာဆိုရင္ ရထားရပ္တာနဲ႕ ရထားေပၚက စင္းရမယ့္လူေတြက ပထမ ဦးစားေပးျဖစ္ျပီး အဲဒီလူေတြအကုန္ထြက္မသြားမခ်င္း ေနာက္တက္မည့္လူေတြဟာ တက္ညီလက္ညီ တန္းစီျပီး ေစာင့္ၾကပါတယ္။ ရန္ကုန္ွမွာ ကြ်န္မ က ရထားစီးေလ႕ရွိတာေၾကာင့္ ရထားလာတာတဲ႕ အခါတိုင္း ဆင္းတဲ ့လူေတြေရာ တက္မယ့္လူေတြေရာ လုယက္တိုးေ၀ွ ႕ေနၾကတဲ ့ျမင္ကြင္းက အာရံုထဲ ေပၚလာေတာ့ နည္းနည္းေတာ့စိတ္မေကာင္ျဖစ္္မိတယ္။ ဂ်ပန္မွာ လမ္းတိုင္းလိုလိုမွာ လမ္းက်ဥ္းေလးပါမက်န္ လူကူးမ်ဥ္းက်ားေတြ ရွိပါတယ္။ ျပီးရင္ ဒီကလူေတြက မီးနီမွာ လမ္းျဖတ္မကူးၾကပါဘူး။ အကယ္ေရြ႕ကူးမိသြားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ျဖတ္သြားရမယ့္ကားကရပ္ျပီး ဆက္သြားဖို႕ေစာင့္ျပီး အခ်က္ျပပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္တဲ ့နားလည္မွဳလဲ။

ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားစုကေတာ့ အရမ္းတာ၀န္ေက်ၾကတယ္။ သူတို႕က ကိုယ္ပိုင္ဘ၀နဲ ့အလုပ္ကို ေကာင္းေကာင္း ခြဲျခားထားနိုင္တယ္။ ဥပမာဆိုရင္- Convenience စတိုးတစ္ခုထဲကို၀င္လိုက္တာနဲ ့အေရာင္းေကာင္တာ က၀န္ထမ္းေတြက “မဂၤလာပါ” “ၾကိဳဆိုပါတယ္” စတဲ ့ႏွဳတ္ဆက္စကားေတြကို အျပံုးမပ်က္ေျပာပါတယ္ ၀ယ္ျပီးသြားရင္လည္”းေက်းဇူးတင္ပါတယ္”ကို ေစ်း၀ယ္လာတဲ ့သူအား တေလးတစားေျပာတယ္။ အ၀ယ္ ၾကိဳက္သေလာက္လာ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ဘူး အခ်င္းခ်င္းလည္း အလုပ္နဲ ့မဆိုတဲ ့အေၾကာင္းအရာ ေတြ စကားေျပာေနတာေတြမေတြ႕ခဲ့ရဘူး။ ကြ်န္မကေတာ့ ဒါဟာ သူတို႕  တျခားလူကို ေလးစာမွဳျပေနတာထက္ သူတို ႕လုပ္တဲ ့အလုပ္ကို တေလးတစားလုပ္ေနတယ္လို ့ပဲျမင္မိတယ္။ ဒါဟာ ကြ်န္မတို႕ အလုပ္လုပ္တိုင္း စိတ္ထဲမွာထည္႕ထားသင့္တဲ ့အေရးၾကီးတဲ႕အခ်က္ပဲမဟုတ္ဘူးလား။

အဆင္ေျပမွဳအေၾကာင္းကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ျပီး နိုင္ငံတစ္ခုဆိုတဲ့အတိုင္းပဲ  အရာအားလံုးကို ျပည္သူေတြအတြက္  အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ေအာင္ လုပ္ထားတာ ကိုေတြ႕ရတယ္။ Washlets လို ႕ေခၚတဲ ့ အိမ္သာ ေတြကို ဂ်ပန္မွာအသံုးမ်ားျပီး အိမ္သာတခါး စဖြင့္လိုက္တာနဲ့ sensor အလိုလိုပြင့္ျပီး အိမ္သာက သူ ့ပါသူ အရင္ဆံုးသန္႕ရွင္းေရးလုပ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းကိုယ့္ကိစၥကိုရွင္းဖို႕အတြက္လည္း ေပးထားတဲ ့ခလုပ္ေတြ ႏွိပ္ေပးရံုပဲ။ ေျပာရဲတယ္ အဲဒီလို အိမ္သာမ်ိဳးသံုးျပီးသြားရင္ ရိုးရိုးအိမ္သာေတာင္ျပန္သံုးခ်င္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလို အစစအရာရာကို အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ထားတဲ႕အတြက္ ကြ်န္မအျမင္အရ အားနည္းခ်က္ကေတာ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ရဲ ့အဆင္ေျပေနတဲ ့အေျခအေနေတြကေန ေက်ာ္ျပီးမစဥ္းစားတာကိုေတြ႕ရတယ္။ သီးျခား ေအာင္ျမင္စြာ ရပ္တည္နိုင္တဲ့နိုင္ငံတစ္ခုအေနနဲ့ သာမန္ဂ်ပန္လူမ်ိဳးတေယာက္က အဂၤလိပ္လို မေျပာတတ္လညး္  ေကာင္းမြန္တဲ ့ဘ၀တစ္ခု ေအးေအးေဆးေဆးရႏိုင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း သူတို႕ေတြဟာ အဂၤလိပ္စာေလ့လာဖို့အေတာ္ ခဲရင္းၾကတယ္။ သူ႕တို ႕အတြက္ အဂၤလိပ္စာေလ့လာတယ္ဆိုတာ အခ်ိန္ျဖဳန္းျခင္းတစ္ခုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္နိုင္တယ္။ နိုင္ငံတကာေလဆိပ္လိုေနရာမိ်ဳးမွာ ေတာင္ ေလဆိပ္က၀န္ထမ္းေတြကို နားလည္မွဳလြဲမွာဆိုးလို႕ သိခ်င္တဲ ့အေၾကာင္းအရာေတြကို ကြ်န္မ အဂၤလိပ္လိုေမးခဲ႕ေပမယ့္လည္း  သူတို႕ က ဂ်ပန္လိုပဲ ျပန္ေျဖေနတာကိုေတြ႕ရတယ္။

ကြ်န္မဒါေတြကို ေရးရတဲ ့အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ကြ်န္မရဲ ့အေတြ႕အၾကံဳေတြနဲ ့အေတြးေတြကို ေ၀မွ်ခ်င္လို႕ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အားလံုးသိတဲ ့အတိုင္း ကြ်န္မတို႕နိုင္ငံဟာဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကိုေရာက္ေနျပီး အမွားအယြင္းကင္းကင္းနဲ ့ေရွ႕ဆက္နိုင္ဖို႕ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးပါတယ္။ ကြ်န္မဂ်ပန္မွာေနခဲ ့တဲ ့တေလွ်ာက္လံုးမွာ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြရဲ ့မိမိကိုယ္ကို ႏွိမ္ခ်တတ္တဲ ့စိတ္၊ တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး အျပန္အလွန္ ေလးစားမွဳရွိတာေတြကို ေတြ႕ခဲ႕ရတယ္။ လူတိုင္းလိုလို ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္တယ္။ စည္းကမ္းေတြကို တက္ညီလက္ညီလိုက္နာၾက ျပီး အဖြဲ႕အစည္းနဲ႕ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ အင္မတန္ေတာ္ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို႕ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြနဲ႕ တစ္ဦးခ်င္းစီ အရည္အခ်င္းကိုၾကည္႕ရင္ ကြ်န္မတို႕ကသာေကာင္းသာနိုင္ပါတယ္ သို႕ေသာ္လည္း အဖြဲ့အစည္းနဲ့ေအာင္ျမင္ ေအာင္တက္ညီလက္ညီမခိုမကပ္ဘဲ လုပ္ေဆာင္နိုင္မယ့္ အရည္အေသြးေကာင္းေတြေတာ့လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။ Teamwork ဆိုတာ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ ့ လုပ္ေဆာင္မွဳနဲ ့ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ ့ရည္မွန္းခ်က္ကို ေရာက္တဲ့အထိ တက္ညီလက္ညီေဆာင္ရြက္နုိင္မွဳပဲျဖစ္တယ္။ တိုင္းျပည္တိုးတက္ဖို႕အတြက္ ၾကိဳးစားေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းေတြပဲေကာင္းေနရုံနဲ ့မရပါဘူး။ ကြ်န္မတို႕စည္းလံုးၾကရမယ္။ စည္းကမ္းရွိရမယ္။ အခ်ိန္ကို ေလးစားရမယ္။  တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦးေလးစားမွဳရွိရွမယ္။ ကြ်န္မတို ႕သာ သူတို႕ ဆီက ဒီအက်င့္စရိုက္ေလးေတြကို အတုယုျပီး လုပ္ေဆာင္နုိင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ လူေတြရဲ ့အဆင့္အတန္းျမင့္မားျပီး စနစ္တက် တိုးတက္မယ္လို ႕ကြ်န္မယံုၾကည္ပါတယ္။ အျခားတစ္ခု ကြ်န္မသတိထားမိတာကေတာ့ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြဟာ သူတို႕ရဲ့လက္ရွိ ဘ၀အေျခအေနကို ေက်နပ္ေနၾကျပီး အနာဂါတ္အတြက္ စိတ္္၀င္စားမွဳ စိတ္အားထက္သန္မွုဳ သိပ္မရွိတာေတြ႕ရတယ္။ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံဟာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ျပီးနိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္တဲ ့အေလ်ာက္ နုိုင္ငံက လူေတြက လက္ရွိအေျခအေနႏွင့္ ေရာင္႕ရဲ တင္းတိမ္ၾကတယ္။ ကြ်န္မတို႕ ျမန္မာနိုင္ငံကေတာ့ ကတိေပးထားတဲ ့အနာဂါတ္ေတြ ရွိတဲ ့အတြက္ ေရွ႕ဆက္ျပီး ဘယ္လိုေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတာကို လူတိုင္းလိုလို စိတ္၀င္တစားရွိၾကတယ္။ လူတိုင္းမွာ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ၊ ျပင္းျပတဲ ့စိတ္ဆႏၵေတြရွိၾကတယ္။ အဲ ့ဒီ စိတ္အားထက္သန္မွဳေတြကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်ျပီး အေကာင္းဆံုးၾကိဳးစားၾကမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္မတို႕ လိုခ်င္တဲ ့နိုင္ငံရဲ ႕အနာဂါတ္က ကိုယ့္္လက္ထဲမွာ လို႕ ကြ်န္မယံုၾကည္တယ္။

ကြ်န္မအေၾကာင္းကိုဆက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ႕ဒီႏွစ္ပါတ္အတြင္း ရံုးဖြင့္ရက္ေတြမွာ ကြ်န္မ ရံုးတက္ျပီး အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္တယ္။ အားတဲ့ရက္ေတြမွာေတာ့ တိုက်ိဳအႏွ႕ံ ကြ်န္မသြားခ်င္တဲ့ေနရာေတြကို ေရာက္ေအာင္သြားခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလ ကြ်န္မရဲ ့စီနီယာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ညစာလိုက္ေကြ်းရင္းျဖစ္ျဖစ္ ေလွ်ာက္လည္ဖို႕ပဲျဖစ္ျဖစ္ ဂရုတစိုက္လိုက္ပို႕ၾကတယ္။ တျခားကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့  တေယာက္တည္း အသစ္အဆန္းေတြ ေလ႕လာရင္း တေယာက္တည္းေရာက္တက္ရာရာ ေလ်ာက္သြားခဲ ့တယ္။ သမိုင္း၀င္ Tokyo Station, Shibuya, Shinjuku, Asakusa, Akihabara, Ginza, Tokyo Dome city  နဲ ့ျမန္မာေတြ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ၾကျပီး ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္ေတြ ရွိတဲ ့Takadanobaba ေရာက္ခဲ ့တယ္။ ကြ်န္မ ကို ကုမၸဏီက Skytree သြားဖို ႕နဲ ့ Tokyo Disneyland သြားဖို ႕ေထာက္ပံ႕ေပးခဲ ့တယ္။ ျပီး ေတာ့ Nagoya ရဲတိုက္နဲ ့Toyota ျပတိုက္ရွိတဲ ့ Nagoya ျမိဳ႕ေတာ္ကိုလည္း က်ည္ဆန္ရထားနဲ ့လည္ပတ္ခြင္ ့တစ္ရက္ရခဲ့တယ္။ Skytree အေပၚဆံုးအထပ္ကေန တိုက်ိဳတစ္ခုလံုးကို ျမင္ရတာဟာ ဘ၀မွာ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတဲ ့ခံစားခ်က္မ်ိဳးရရွိခဲ့တယ္။ Skyetree ရဲ ့အထပ္ျမင့္မွာ ကုမၸဏီက စီနီယာမိန္းကေလးအဖြဲ ့နဲ ့ ညစာအတူတူ စားခဲ႕ျပီး ေပ်ာ္စရာ အခ်ိန္ေလးတစ္ခု ရရွိခဲ႕တယ္။  ျပီးေတာ့ Tokyo Disneyland မွာ  ေနအရမ္းပူေနတာေတာင္ မပင္ပန္းနိုင္ေအာင္  အရမ္းေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ ့တဲ ့အမွတ္တရေတြ ရရွိခဲ ့တယ္။

နိဂံုးခ်ဳပ္ေနနဲ ့ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ဒီခရီးစဥ္က ကြ်န္မရဲ ့အေတြးအျမင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဆန္းသစ္ေစခဲ ့တယ္။ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ခရီးသြားခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မအထီးက်န္တယ္လို႕  လံုး၀မခံစားခဲ ့ရဘူး။ ကြ်န္မရဲ ့သူေဌးနဲ ့လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြက ကြ်န္မကိုအရမ္းဂရုစိုက္ျကျပီး တိုက်ိဴက ကြ်န္မဘ၀မွာ မၾကံဳခဲ့ဘူးတဲ့အေၾကာင္းအရာအသစ္ေတြအမ်ားၾကီးကို သင္ၾကားေပးခဲ့တယ္။ ကြ်န္မရဲ႕အိမ္ျပန္လမ္းဟာ တန္ဖိုးမျဖတ္နိုင္တဲ ့အမွတ္တရေတြ ေပ်ာ္ရြင္မွဳေတြ နဲ ့ျပည့္ေနခဲ ့တယ္။ ကြ်န္မဟာ ေရွ႕ဆက္ရမယ့္လမ္းအတြက္ အေတြးအျမင္အသစ္ေတြ အင္အားအသစ္ေတြရွရွိခဲ ့ျပီျဖစ္တယ္။ ဒီခံစားခ်က္ဟာ အျမဲ တည္ျမဲမလား ေတာ့ ကြ်န္မမသိဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္မွာ အရွိန္ရပ္သြားမလဲ ဆိုတာလည္း ကြ်န္မ မေျပာနိုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မက အနာဂါတ္ရဲ ့စိန္ေခၚမွဳအသစ္ေတြအတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနျပီဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။  ကြ်န္မဟာ ဘ၀မွာ ျဖစ္ခ်င္တဲ ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြကို သတ္မွတ္ထားေလ႕ရွိတယ္။ အဲ ့ထဲက အရမ္း ျဖစ္ခ်င္တဲ ့တစ္ခုေတာ့ ျပည့္၀ သြားျပီ။ ဟုတ္တယ္ အဲ ့ဒါက တိုက်ိဳကို တစ္ကိုယ္ေတာ္ ခရီးထြက္ျခင္းပဲ။

Tingar

8 Aug 2017

Friday, 5:02 PM

Yangon, Myanmar